ویژگی های زبانی شعر سهراب سپهری

در این پژوهش، به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی، جنبه های خاصّ واژگان و توسّعاً زبان سهراب سپهری کاویده شده است؛ از جمله بررسی واژگان از دیدگاه نوع و ساختمان با تأکید بر نوآوری و ابداع، انحراف صفت مانند سکوت سبز چمنزار، بررسی واژگان آرکائیک، واژه گردانی یا تغییر طبقۀ دستوری واژه شامل صفت گردانی مانند سیاهِ پردۀ توری و اسم گردانی مانند سرپنجه های سیم و قیدگردانی مانند با بدنی از همیشه های جراحت، بررسی ترکیب های ابداعی وصفی و اضافی. در این پژوهش نشان داده می شود که سپهری در زمینۀ واژه سازی و در نهایت غنی سازی زبان، سهم درخور توجّهی دارد.